Mijn naam is Johan en ben geboren in een grote stad.

Sinds jongs af aan heb ik een gave, waarbij ik mensen hun energie, gedachten en emoties kan waarnemen en scannen, dit werd in de kiem gesmoord door mijn naaste familie. Ik werd aanzien als iemand met veel fantasie, waardoor mijn gave werd gedoofd en ik alles in stilte liet begaan.

Maar toch het geloof in mezelf liet bestaan.

Mijn eigen levenspad is niet altijd even gemakkelijk geweest. In mijn ervaring ben ik iemand met goede intenties, opgegroeid en opgevoed in een harde cultuur. Dit en de onveiligheid in mijn omgeving zorgde ervoor dat ik mij van voor de puberteit onveilig voelde om mezelf te kunnen zijn. Het gevolg hiervan was dat ik verschillende overlevingsmechanismen had ontwikkeld die me met name in de problemen brachten op mijn levenspad.

Aan mijn kinder- en pubertijd heb ik ook ontzettend veel mooie herinneringen. Zo heb ik veel buiten gespeeld en gesport, in leuke vriendengroepen vertoeft en een te gekke uitgaansperiode heb gekend. Met ons gezin en familie gingen we met mooi weer vaak gaan zwemmen, wandelen, wat voor mij iedere keer als vakantie voelde. In mijn hogere studiejaren heb ik een rebelse periode beleefd omdat ik me niet begrepen voelde. Gelukkig werd ik wel omringd door goede vrienden die voor mij een steun en toeverlaat waren en waar ik nog steeds mooie vriendschapsbanden heb overgehouden.

 

 

De uitdagingen op mijn levenspad kregen een keerpunt toen ik mijn vrouw ontmoette waar ik haar onvoorwaardelijke liefde voelde stromen. Vanaf dat moment ben ik schoon schip gaan maken met mijn verleden. Op dit moment voel ik me steeds vrijer en voel ik dat ik steeds meer mezelf kan zijn. De gesprekken met haar, zijn hierin helend geweest.

Toen ik in 2009 in aanraking kwam met persoonlijke ontwikkeling kon ik mezelf terugvinden bij andere mensen, die mijn gave wel konden ontvangen en die mij niet het gevoel gaven raar te zijn, maar dat het een deel van mezelf was. Een nieuwe wereld ging open. Een belangrijke eyeopener was dat we onze oude patronen, emoties, overtuigingen en lichamelijke programma’s op celniveau gingen doorbreken zodat onze kind, vorige en toekomstige familielijnen voorgoed werden vrijgezet. In de loop der jaren gaf ik familie, vrienden en mensen in begeleiding raad en inzichten mee zonder enige verwachting, het voelde goed ze op weg te helpen.

De inzichten in mezelf vanuit mijn persoonlijk coaching traject heeft me enorm veel verlichting gegeven en begrip naar mezelf.

Maar nog belangrijker, het heeft me daadwerkelijk ondersteund om stappen te zetten, om dichter bij mezelf te komen. Dit heeft heel wat energie gekost, maar met voldoende onvoorwaardelijke liefde naar mezelf en steun vanuit de onvoorwaardelijke liefde van mijn vrouw  voel ik me nu sterker dan ooit.
Mijn beleving is dat dit alles er juist voor gezorgd heeft dat ik nu hier sta. 

 

 

Ik heb 29 jaar gewerkt in  privébedrijven, ik ben zo ambitieus en leergierig dat ik in verschillende takken van het bedrijfsleven ervaringen opdeed waar ik totaal geen kennis van had, maar steeds gedreven was om mij binnen een bedrijf op te werken. Ik bleef nooit langer dan 5 jaar, dan werd het eentonig en ik hou van uitdagingen.

In mijn laatste job als Finiaalleider begon ik spontaan naast administratief werk en mensen te leiden op de werkvloer, ook aan het coachen van het personeel in mijn team, mijn collega’s.
Ik luisterde als ze hun privé-uitdagingen met me deelden en gaf vrijblijvend raad.

Mensen willen gehoord en gezien worden, hebben een duwtje in de rug nodig om de moed te vinden hun talenten te laten groeien, het geloof in hunzelf te ontwikkelen, daar begon mijn passie voor het coachen van mensen.

Door mijn gedrevenheid en enthousiasme merkte ik op dat het bedrijfsleven en vele mensen nog niet klaar zijn om zichzelf te analyseren, bang zijn om hun gedachten en emoties toe te laten en zich ervan vrij te zetten om gelukkig en vrij te zijn.

Ik begon extreem veel weerstand te ondervinden op de werkvloer door het beleid van mijn overste en al mijn oprechte inspanningen voor het bedrijf en enkele collega’s leidde tot een ernstige burn-out.

 

 

Een persoonlijk coaching traject werd opnieuw opgestart waarbij ik mezelf op een dieper niveau heb leren ontmoeten in het (her)erkennen om de belevingen in het leven te mogen ervaren, deze ervaringen te delen om zo mensen te inspireren.

Dit was het laatste duwtje die ik nodig had om Embrace geboren te laten worden naast de liefde van mijn leven, ben ik ook verliefd geworden op mijn Integrale praktijk Embrace.

 

Mag ik jouw omarmen?